Sandra Pouleijn-Klijn is oedeemfysiotherapeut met als aandachtsgebied oncologie en revalidatie. Ze is onderdeel van het team bij praktijk Meander. Met deze blog hoopt ze een persoonlijk inkijkje te geven in haar werk tijdens het ‘nieuwe normaal’. Ze wil inzicht geven in de impact, die corona heeft op het behandelen van cliënten met kanker in tijden van Corona.
Sandra:
Gelukkig zie ik veel van mijn cliënten nog. Het lukt niet iedereen om naar de praktijk te komen om de behandeling voort te zetten. Voor sommigen is starten met therapie moeilijk. Gevoelens van angst voor het risico besmet te worden met Covid-19, kan iemand weerhouden om zich onder behandeling te laten stellen. Volkomen begrijpelijk, als je kanker hebt, behoor je immers tot een zeer kwetsbare groep.
Het aantal patiënten waarbij kanker werd gediagnosticeerd, was de afgelopen maanden veel lager dan normaal. Wat precies de consequenties daarvan zijn, wordt onderzocht. Er is nog geen helderheid over wat uitgestelde behandeling teweegbrengt. Ik maak me vaak zorgen hierover.
Met cliënten die getroffen zijn door kanker, heb ik als oedeemfysiotherapeut altijd een goed en intensief contact. Cliënten komen bij ons in de praktijk met verschillende doelen. Ze werken bijvoorbeeld aan hun conditie en kracht. Alle inspanningen om deze te behouden of te verbeteren tijdens en na alle oncologische behandelingen, hebben als doel de behandelingen zo goed mogelijk te doorstaan. Het liefst met zo weinig mogelijk complicaties en bijstelling. Soms heeft iemand als gevolg van oncologische behandelingen oedeem ontwikkeld. Of er is een verminderde concentratie ontstaan. Re-integreren op werk, het draaiende houden van je gezin, het kost veel energie.
Mijn cliënten maken veel mee en ik sta, met mijn collega zorgprofessionals, zeer dichtbij. Bij een positief bericht staan we dichtbij, maar ook als het nieuws minder goed is. Het voelt goed om dan je client die zo verdiende “warme” knuffel geven! Of dat schouderklopje bij een goede training.
Ik moet mijzelf op dit moment heel erg dwingen om afstand te houden, letterlijk. Het voelt zo onnatuurlijk. En het voelt soms machteloos. De wereld staat op z’n kop.
Langzaam beginnen de gevolgen van de COVID-19-pandemie voor de zogenaamde non-COVID-zorg duidelijk te worden. Voor mijn werk betekende het, naast me houden aan alle maatregelen om besmetting te voorkomen, om nieuwe manieren te zoeken om professionele, ‘hartverwarmende zorg’ te bieden. Ik hoop op betere tijden, waarin wij onze “warme” knuffels weer mogen uitdelen!
